باز نویسی حکایت بیطار باز نویسی حکایت صفحه ی 36 مهارت نوشتاری پایه هشتم

روز و روزگاری                                   توی ده و دیاری
بود آقای نجاری                                 که جمع می کرد ، چوب با گاری
اوستا قلی نجّار ده                               آدمی بود ، خیلی ساده
یک روز که چوب رو می برید           یک تکّه از چوبه ،  پرید
رفت تو چشم اوستای ما                    داد قلی رفت به هوا
آی چه کنم؟وای چه کنم؟                چه خاکی من به سر کنم؟
کشون کشون ، دوون دوون              رسید میون کوچه شون
نمی دونست چیکار کنه                     درد چشمو دوا کنه
یادش اومد که همسایش                  درمون می کرد تو باغ وحش
درد چشم هر حیوونی                       خیلی راحت به آسونی
دوید دوید زودی رسید                     در می زد و پا می کوبید
آی دُکی جون کمک کنید                چشم منو دوا کنید
از اون طرف توی خونه                     اومد صدای صاحبخونه
چیه ؟چی میگی ؟ زود بیا تو               درمون کنم من درداتو
این معجونه ساخت منه                      بزن ببین ، چه میکنه
اوستا قلیه سادمون                              زد به چشش از اون معجون
یک روز گذشت ، دو روز گذشت     یک هفته و یک ماه گذشت
چشای اوستا نجّاره                             ضعیف شدن به کباره
دنیا براش تار شد                               سیاه و آوار شد
نجاری شو رها کرد                           قشقلقی به پا کرد
رفت خونه ی قاضی ده                     تا مشکل رو توضیح بده
جنابِ قاضیِ  شکور                           برس به دادِ  منِ کور
دکتره با دوز و کلک                        زده به زخم من نمک
به جای درمون چِشَم                         نگفت بهم که کور می شم
قاضیه فهمید که دکتره                     دکتره شیر و شتره     
خنده ای کرد با اشاره                        به اوستا قلی نجّاره
گفت اگه تو می فهمیدی                   که مثل حیوون نبودی
می رفتی پیش یک پزشک                نه خونه ی یک دام پزشک
جزای فرد ساده لوح                         همین بسِ ، دیگه برو
کاری از گروه تفاهم(کیمیا الوند،نازنین حسینی،مهناز رضاقلی نژاد،سهیلا شهانی،ساجده کردی)،دانش آموزان پایه نهم،دبیرستان فرزانگان