نام او نور و نشانش روشنی (متناسب با پایه 8 درس اول)

یک از نام های خداوند تبارک و تعالی "نور" است همان طور که در قرآن فرموده:الله نور السموات و الارض.خدا نور است یعنی روشن است و روشنی بخش .خدا که نور است هم خود روشن است هم به غیر روشنی می بخشد..خدا نور الانوار است .هرچیزی به نور او روشن است .شما هر چه را در عالم ظاهر می بینید به اسم "نور"خدامی بینید. چون او باعث زینت و آرایش اشیاست به او نور می گویند خدابا نور خود است که قلوب مومنین را به ایمان روشن می کند.یکی دیگر از معانی نور "هدایت "است خدا نور است یعنی هادی است .او هر چیز را به نور خود هدایت و راهنمایی میکند.

نور در معنای کوچ دادن و راندن و بردن است. "نور" گویند چون تاریکی را می برد.

خداوند با نور مطلق خود شرک و شریک را از خود رانده است. به قول حکیم نظامی:

راه تو به نور لا یــــــــــزالی             از شرک و شریک هر دو خالی 

نشان خدا هم روشنی است :هر کس که خدا او را به راه خود هدایت کند به روشنی و هدایت رسیده است. این انسان هم مظهر نور خدا می شود به طوری که اگر در راه های زندگی از لغزش و انحراف دور می شود .نشانه های الهی هم همان هایی است که در ظاهر می بینیم که علت ان که به چشم آمده از تجلی نور خدا بر آن هاست. اگر نور خدا براشیا نمی تابید هیچ چیز قابل رویت نبود وهمه ی اشیا مخفی بود .

شیخ محمود شبستری می گوید:

جهان جمله فروغ روی حق دان

حق اندر وی ز پیدایی است پنهان

 در مناجات شعبانیه می خوانیم:

و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک

 حدایا چشم دلمان را به نور نگاهت روشن کن.