آرایه کنایه

📚📚😊آرایه کنایه😊😉😌👇

کنایه در لغت به معنای پوشیده سخن گفتن است و در اصطلاح سخنی است که دارای دو معنی دور و نزدیک است . که معنی نزدیک آن مورد نظر نیست اما گوینده جمله را چنان ترکیب می کند و به کار می برد که ذهن شنونده از معنی نزدیک به معنی دور منتقل می شود.

نکته😅: در کنایه الفاظ همه خقیقی اند اما مقصود گوینده معنای حقیقی و ظاهری آن نیست.

نکته👌: کنایه معمولا در یک جمله یا یک ترکیب به کار می رود .

😉😉مثال 1 : هنوز از دهن بوی شیر آیدش.

😄توضیح: کنایه از این که هنوز بچه است و بارز ترین نشانه ی بچگی همان شیر خوردن است .

😊مثال2 : بباید زدن سنگ را بر سبوی.

توضیح😄: سنگ را بر سبو زدن کنایه از آزمایش و امتحان کردن است.

👌👌🎓عباراتی نظیر : دست و پا کردن ، روی کسی را به زمین انداختن ، شکم را صابون زدن ، بند از بند گشودن ، زبان در کشیدن ، عنان گران کردن ، دهان دوختن ، پای در دامن آوردن ، سر زخاک بر آوردن ، دست ندادن ، دست به سیاه و سفید نزدن ، دست روی دست گذاشتن و ...همه کنایه هستند.